Milan, który - podobnie jak Inter - miałby przez większą część sezonu pełen skład, bez dłuższych urazów, covida itp., śmiało mógłby z sąsiadami o Scudetto powalczyć. Wystarczy spojrzeć na to, że bez 1/3 kadry od początku rozgrywek, kiedy wypadają na zmianę różni piłkarze, utrzymujemy się na drugim miejscu z naprawdę niewielką stratą do Interu. Niestety, mamy za duże braki kadrowe, które dadzą o sobie prędzej czy później znać. Tak samo, jak pod koniec 2021 widać było zmęczenie w ofensywie i problemy ze zdobywaniem bramek/zdominowaniem rywala, tak samo może być pod koniec rozgrywek, ale w naszych szeregach defensywnych. Theo gra od deski do deski, bo nie ma zmiennika. Florenzi też od pewnego czasu wszystko. Środkowych obrońców nie ma kim zrotować nawet od czasu do czasu. A przez niecały miesiąc i środek pomocy będzie jechał praktycznie bez rotacji, bo mamy trzech grajków na dwie pozycje.
Nie dość, że zmęczenie pozbawi nas jednej z naszych broni, tj. ostrego pressingu na połowie rywala, to jeszcze im bardziej eksploatowani zawodnicy, tym większe prawdopodobieństwo urazu. Miejsce w pierwszej czwórce będzie w takiej sytuacji sukcesem. Scudetto to marzenie szaleńca.

Brak Kjaera, Tomoriego i Romka na środku obrony, Tonalego, Benka i Kessiego w drugiej linii, a ten mówi, że się spotkają z najlepszym Milanem. Sam nie wiem ile w takich wypowiedziach jest kurtuazji, a ile gadania byleby coś powiedzieć.